Algemeen
Samenstelling provinciale kapitaalgoederen
De provincie is beheerder en eigenaar van kapitaalgoederen. Het beheer en onderhoud maakt onderdeel uit van de begroting van de provincie. Kantoorpanden, Archeologiemuseum Huis van Hilde, steunpunten en (vaar)weginfrastructuur zijn hier onderdeel van. De beheertaak is de wettelijke zorgplicht en provinciale ambitie om de kapitaalgoederen op een afgesproken kwaliteitsniveau in stand te houden door middel van onderhoud en vervanging. Hiermee worden functionaliteit en kwaliteit van deze kapitaalgoederen op peil gehouden en wordt kapitaalvernietiging voorkomen. Verder is het op orde zijn van de cybersecurity van groot belang om misbruik van de kapitaalgoederen te voorkomen. Het op een duurzame wijze streven naar een goed beheer en onderhoud is daarbij een vereiste. De provincie beheert circa 650 km wegen, 380 km fietspaden, 50 km busbanen, 250 km vaarwegen (bodem en oevers), 590 civiele kunstwerken (inclusief duikers), dynamisch verkeersmanagement (DVM) systemen, een verkeers-, tunnel- en brugbediencentrale, 14 gebouwen (waarvan 4 gehuurd) gerelateerd aan de provinciale infrastructuur en 7 panden voor de huisvesting van de ambtelijke en politieke organisatie en het archeologische museum en depot.
Duurzaamheid kapitaalgoederen
Duurzaamheid is een belangrijke opgave voor de provincie Noord-Holland. Een goede bereikbaarheid is noodzakelijk voor het functioneren van de economie in Noord-Holland en een vereiste om deel te nemen aan de arbeidsmarkt en het sociale leven. Maar ook het gebouwbeheer levert een bijdrage aan de gestelde duurzaamheidsdoelen door het uitvoeren van de routekaart energie-neutrale gebouwen. Onder het motto ‘doelmatig en duurzaam’ spelen deze onderwerpen op dit moment een belangrijke rol. Het handelen van de provincie is gericht op duurzaamheid. Dit betekent dat ook voor het technisch en operationeel beheer van de infrastructuur geldt dat de provincie in 2030 de hoeveelheid CO2-emissie, het primaire materiaalgebruik minimaal hebben gehalveerd, energieneutraal zijn, de biodiversiteit en de klimaatadaptiviteit hebben bevorderd en stikstof en fijnstof hebben beperkt. Dit kan invloed hebben op kwaliteitseisen die de provincie gewend is te stellen (bijvoorbeeld bij alternatief maaibeheer), maar ook op de vanzelfsprekendheid waarmee de infrastructuur is aangelegd voor ‘de eeuwigheid’, uitgaande van eindeloze groei.
Het verbeteren en beheren van de (provinciale) infrastructuur zijn kerntaken van de provincie.